نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دکتری
2 استاد
چکیده
چکیده:
دگرگونی‌های ساختاری در روابط بین‌الملل پس از پایان جنگ سرد، جهان را وارد مرحله انتقالی با ویژگی‌های تازه کرده است. این تحول باعث شده تا همکاری‌های منطقه‌ای در نقاط گوناگون جهان اهمیت بیشتری پیدا کند. به‌گونه‌ای که، موفقیت در ایفای نقش مؤثر و سازنده در مناطق پیرامونی هر کشور را می‌توان مقدمه ورود موفقیت‌آمیز آن کشور در عرصه جهانی به‌حساب آورد. درعین‌حال موفقیت در سیاست‌های منطقه‌ای نه‌تنها تابعی از تدبیر هر یک از کشورهای منطقه، بلکه مستلزم مشارکت کلیه کشورهای منطقه در فرایند منطقه‌گرایی است. منطقه‌گرایی نیز در بستر یک سامانه منطقه‌ای امکان‌پذیر است. پژوهش فوق به دنبال پاسخ به این سؤال است که چه عواملی مانع از شکل‌گیری همگرایی اقتصادی سازمان‌های منطقه‌ای از جمله اکو و آسه آن به‌عنوان یک سازمان اقتصادی منطقه‌ای کارا و مؤثر بوده است؟ به نظر می‌رسد عوامل متعددی در این ناکارآمدی مؤثر بوده‌اند که به‌طورکلی می‌توان به عوامل حقوقی ، اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، سازمانی و ژئوپلیتیک اشاره نمود. این پژوهش از نوع بنیادی، تحقیقاتی و با روش کیفی، تفسیری و همچنین رویکرد توصیفی ـ تحلیلی است. فلذا با توجه به ماهیت موضوع، گردآوری اطلاعات از طریق کتابخانه و اینترنت صورت پذیرفته است. هدف از پژوهش فوق بررسی تطبیقی سازمان‌های منطقه‌ای فوق ذکر و تأثیر همگرایی اقتصادی در منطقه است.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
Political and legal barriers to the formation of convergence and trade blockades, affecting the economic situation in the political geography of countries in the region, including Iran (Analytical study of ASN and ECO)
نویسندگان [English]
- mohsen jamshidi 1
- shahram fatahi 2
1 phd
2 ostad
چکیده [English]
Abstract:
Structural changes in international relations after the end of the Cold War have brought the world into a transition phase with new features. This development has made regional cooperation in different parts of the world more important. Thus, the success in playing an effective and constructive role in the peripheral regions of each country can be considered as a prelude to the successful entry of that country in the global arena. At the same time, success in regional policies is not only a function of the strategy of each country in the region, but also requires the participation of all countries in the region in the process of regionalism. Regionalism is also possible in the context of a regional system. The above research seeks to answer the question that what factors have prevented the formation of economic convergence of regional organizations such as ECO and ASEAN as an efficient and effective regional economic organization? It seems that several factors have contributed to this inefficiency. In general, we can refer to economic-political-social-organizational and geopolitical factors. This research is of fundamental-research type and with qualitative-interpretive method as well as descriptive-analytical approach. Therefore, due to the nature of the issue, information collection has been done through the library and the Internet. The purpose of the above research is a comparative study of the above-mentioned regional organizations and the impact of economic convergence in the region.
کلیدواژه‌ها [English]
- Economic convergence
- trade blockades
- regionalism
- ASN
- eco
)